Botanische tuinen

De botanische tuinen staan in de top-10 van de meeste reistip-lijstjes over Singapore. Een bezoek hieraan had ik uitgesteld, omdat ik niet in de eerste weken van ons verblijf hier al alle toeristische attracties wilde zien. Maar gisteren was ik er toch al in de buurt, dus heb ik er een middag doorgebracht. Wat is er veel moois te zien zeg, ik had wel een mooi park verwacht, maar dit was boven verwachting. De meeste parken in de stad zijn heel erg gemaakt en als er iets speciaals te zien is is dat meestal in kleine plukjes verspreid over het park (bijvoorbeeld in de Chinese en Japanse tuin). In de botanische tuin is het overal waar je kijkt mooi!

Omdat het een nogal onverwacht bezoekje was, had ik geen echte camera bij me, maar ik wilde wel erg graag foto's maken. Dus de foto's zijn gemaakt met mijn telefoon.

Reisavontuur in Maleisië

Tijdens ons verblijf wilden we graag een keer een weekend een uitstapje maken naar Maleisië. We hadden ons laten vertellen dat Melaka heel mooi was (en zelfs leuker dan Kuala Lumpur), dus daar gingen we heen!
Melaka is redelijk dichtbij, als je met de auto zou gaan, ongeveer 2,5 uur rijden, maar met openbaar vervoer doe je er toch wat langer over bleek...

De makkelijkste en goedkoopste manier om daar te komen is om eerst de grens over te gaan naar Johor Bahru en vanaf daar een luxe bus te nemen. Die bussen zouden de hele dag en avond gaan. Helaas op Johor Bahru aangekomen, bleken we op een kwartiertje na de laatste bus gemist te hebben... Gelukkig ging er nog wel een bus naar een plek zo'n 20km van Melaka en vanaf daar konden we dan nog wel een taxi nemen. Dus wij enthousiast die bus in. In de bus vertelden we de chauffeur ons plan, waarop een medepassagier ons vertelde dat dat hem geen goed plan leek. Volgens hem was dat geen veilige plek en dat daar een taxi te krijgen was betwijfelde hij. Hij belde voor ons wel 4 verschillende taxicentrales en inderdaad geen van allen wilde daar een taxi leveren! Toen zijn we op zijn advies maar verder mee gereden naar Kuala Lumpur, waar we in een buitenwijk bij een veilig busstation een taxi konden nemen naar Chinatown en een goedkoop hostel.

Chinatown was erg gezellig. We konden niet te ver van de doorgaande weg, omdat dat 's nachts niet veilig is, maar de mensen hier waren heel aardig en gezellig. Na een korte nacht in het hostel en een heerlijke maaltijd in Chinatown, reisden we met de trein terug naar ons busstation om daar weer een luxe bus te scoren om alsnog in Melaka te belanden.

Melaka is een super stadje, mooi, veilig, cultureel en heel gezellig. Dat was goed bijkomen van ons avontuur!

Ziekenhuis

Toen we nog in Nederland waren, heb ik via LinkedIn contact gelegd met een Singaporese collega: Sik Yin Ong. Zij werkt in een algemeen ziekenhuis hier.
Ik had toen nog geen idee wat ik al die tijd hier zou gaan doen en het leek me in elk geval leuk te zien hoe het werk hier en thuis verschilt. Sik Yin was meteen erg enthousiast over mijn idee ervaringen uit te wisselen. We hebben heel wat heen en weer gemaild en haar voorstel was haar baas te vragen of ik een dag mee mocht lopen met haar en haar collega's.

Na een officieel verzoek van mij aan haar baas en veel planning en overleg aan hun kant, was het dan vorige week eindelijk zo ver, ik mocht een ochtend mee en dan tijdens de lunch met de hele afdeling diëtetiek ervaringen uitwisselen.

Ik werd uiterst hartelijk ontvangen door Sik Yin, die mij vast voorstelde aan de collega's die op kantoor waren. Daarna bracht ze mij naar haar baas, die me vertelde hoe het ziekenhuis georganiseerd is, waar zij hun financiën vandaan halen en dat ze naast patiëntenwerk ook veel voorlichting buiten de deur geven en aan onderzoek doen. Alles wordt voor onderzoek geregistreerd, van hoe snel na aanvraag er een diëtist aan het bed is geweest, tot hoe snel de patiënten herstellen. Die gegevens worden in grafiekjes overal trots getoond en meteen ook gebruikt voor concurrentie met de andere ziekenhuizen.

Sik Yin haar collega nam me daarna mee naar de revalidatie afdeling. Hier liet hij me hun registratiesoftware zien en de grafieken die het herstel van de patiënt weergeven. Sinds een paar jaar hebben ze hier voor de mensen met slikklachten een gezamenlijk eetproject, waar dan de logopedist, diëtist en soms de ergotherapeut bij begeleiden. Zo hebben ze heel direct zicht op de voortgang en kunnen gewenste aanpassingen snel geregeld worden. Alle andere patiënten eten op hun bed of op een stoel er naast.

Erg opvallend vond ik dat veel mensen sondevoeding gebruiken, maar bijna niemand een PEG heeft. Dit is een doorgang voor de sonde door de buikwand, zodat als je langer sondevoeding gebruikt, die sonde niet meer door je neus hoeft. In Nederland is het heel gebruikelijk dat als je langere tijd sondevoeding gebruikt je zo'n PEG krijgt. Verder gebruiken ze hier zwaartekracht om sondevoeding te laten inlopen, waar wij dat meestal doen met een speciale pomp. De voeding zelf is ook anders, in het ziekenhuis gebruiken ze sondevoeding uit blik in combinatie met drinkvoeding die beide door de sonde gaan. In het verpleeghuis gebruiken ze zelfs oplossondevoeding (wederom aangevuld met drinkvoeding). Wij gebruiken in Nederland sondevoeding uit pack die we in verschillende samenstellingen hebben en drinkvoeding (met smaak etc.) komt niet ter sprake totdat iemand weer wat kan/mag drinken!

Na de revalidatie leidde Sik Yin me verder rond. Zij vertelde me over de verschillen, die duidelijk te zien waren, in niveaus van zorg. Ze kennen hier 4 niveaus en die zijn afhankelijk van hoe duur je verzekerd bent. Bij het laagste niveau, lig je met 8 mensen op een zaal (soms zijn de muren niet tot het plafond, maar zijn het een soort grote cubicals. Hier is geen airco en de aankleding ziet er heel basaal en kaal uit. Een niveau hoger is redelijk vergelijkbaar, maar dan lig je met 6 mensen per zaal. Bij niveau 3 zijn er 4 mensen per zaal en heb je airco en het hoogste niveau zijn private kamers voor 1 a 2 mensen met airco, luxe aankleding etc...

Op de geriatrie zag ik nog magerdere mensen dan ik bij ons wel eens zie: 30-35 kg is geen uitzondering! Met name de armere mensen die geen persoonlijke zorghulp kunnen inhuren en waar familie te weinig thuis is om te helpen, raken ondervoed. Men woont hier veelal met de hele familie in hetzelfde huis en vroeger hielpen de jongeren de ouderen dan ook in hun zorg. Omdat iedereen tegenwoordig lange dagen werkt (12-13 uur per dag is normaal) om te voorzien in het dure levensonderhoud, is hiervoor geen tijd meer. Daarom is het heel normaal hiervoor iemand 24 uur per dag in te huren. Deze zorghulpen komen ook mee als je wordt opgenomen in het ziekenhuis en helpen dan met eten geven e.d..

Met de lunch, verzamelden alle collega's zich en vertelde ik over wat mij was opgevallen aan verschillen met Nederland en spraken we nog verder over de toekomst van de diëtetiek. Singapore heeft zelf geen opleiding, omdat het land daarvoor te klein is. Veel collega's komen dan ook vanuit het buitenland en ze zijn nu bezig om een eigen kwaliteitsstandaard te formuleren zoals wij het paramedisch kwaliteitsregister hebben.

Ze hebben veel werk en zijn nog hard op zoek naar meer collega's, dus of ik echt niet op zoek was naar een baan? Nee dat toch niet, ik heb 2 leuke banen in Nederland, daar hou ik het voorlopig even bij. Maar als wij hier ooit langer zouden 'expatten', zou ik het graag doen. Bedankt Sik Yin en collega's voor deze informatieve en leuke dag!

Tango

Drie maanden zonder tango, dat zou ik niet overleven! Dus een van de eerste dingen die in mijn koffer gingen waren mijn tangoschoenen. Mijn Nederlandse docenten Mariano en Cosima, hebben toevallig een vriend (Moneir) die tegenwoordig in Singapore woont en hier tangoles geeft. Dus toen ik hier net was, hem een mailtje gestuurd of hij in de buurt was, maar helaas toen was hij nog aan het rondreizen in Europa.

Dus in de tussentijd zelf maar wat gaan rondsnuffelen en inmiddels ben ik bijna elke week bij Studio Up te vinden voor een milonga (tangodansavond). De tangoscene is hier een stuk kleiner dan in Amsterdam, maar met veel goede dansers. Studio UP is een klein zaaltje en de meeste dansers kennen elkaar maar er blijft een open karakter, heel gezellig!

Sinds vorige week is Moneir weer in Singapore. Dus vanmorgen afgesproken en heel gezellig koffie zitten drinken om eens kennis te maken 'in real life'. Leuke gozer met interessante bezigheden! En erg leuk dat hij en zijn gezin hier ook 'expatten' en hij dus veel situaties hier herkent en kan ondertitelen.
Na de koffie, zijn we naar zijn huis gegaan om een eerste introductieles te doen. Dat beviel erg goed, veel kleine techniek-dingen gezien om aan te werken. Dus morgen weer naar UP en eens kijken hoe ik het er dan weer vanaf breng! ;-)

Beestjes

Van Tjerk Jan en Maaike, hadden wij (in Nederland al) kaartjes gekregen voor de Night Safari. De Night Safari is een aparte dierentuin die alleen 's avonds open is, gericht op dieren die actief zijn in het donker.
Verder was iedereen hier ook erg enthousiast over de 'gewone' Zoo, dus we zijn van het weekend 's middags naar de Zoo en 's avonds naar de Night Safari geweest.

In de Zoo hebben ze heel veel verschillende dieren en het bijzondere vond ik dat er veel apen veel vrijheid hebben (boven je hoofd rond klouteren). Soms wist ik echt niet waar ik nu moest kijken ;-)

Helaas hebben ze wel veel leefruimtes afgebakend met schikdraad, dat voelde niet zo fijn, maar de dieren leken zich er niets van aan te trekken gelukkig.

Bij de Night Safari hadden we de keuze tussen een treintje waar je mee rondgereden kon worden of zelf wandelen. Tjerk Jan had ons al aangeraden da laatste te doen en toen we de rijen zagen met wachtende mensen voor de treintjes, was het helemaal duidelijk: wij gingen lopen!

In het hele park lijken er geen hekken te zijn tussen de dieren en het publiek, hoogstens water of glas. Hierdoor heb je het gevoel heel dicht bij te kunnen komen. Bij de vleermuizen konden we zelfs letterlijk op 20 cm face-to-face komen! Er  komen in Singapore zo'n 21 soorten vleermuizen voor, waarvan we hier een paar hele mooie te zien hebben gekregen! Heel bijzonder om alle nachtdieren eens in het donker te zien. Zeker een aanrader voor iedereen die nog eens deze kant op komt!

Pulau Ubin

Wij zijn dit weekend naar Pulau Ubin ("Ubin Island" in het Engels) geweest.

Met een bootje met een houten opbouw en een paar houten bankjes wordt je naar het eiland gebracht.

Het is een heerlijk rustig eilandje, heel klein. Je zou het in 1 dag makkelijk rond kunnen fietsen. Er is maar één klein dorpje, waar ze twee kleine winkeltjes hebben, een paar eettentjes en rijen en rijen met verhuur-fietsen. We hebben twee mountainbikes gehuurd, en wat is het heerlijk om in die warmte wat rijwind te hebben! We hebben op prettig geasfalteerde paden kunnen rijden, maar toch echt door de jungle. Op een gegeven moment reed ik bijna een aap van z'n sokken, en toen we stopten om 'm beter te bekijken bleek er een hele groep te zitten; het waren Makaken (of sterk daar op lijkende apen). Indrukwekkend hoor, dit is gewoon hun natuurlijke habitat! 

Toen het donker begon te worden zijn we maar teruggegaan naar het dorpje, want onze fietsen hadden geen licht. Dat was maar goed ook, want we waren er om 19u23 en om 19u30 sluit de keuken van het laatste restaurant!  De nacht hebben we onder een afdak tegen de regen doorgebracht, heel romantisch :)

Nadat we de volgende ochtend de zonsopkomst hebben gezien zijn we weer op de fiets gestapt en richting boot gereden, om thuis heerlijk na te genieten!

Wat een heerlijke vakantie in een weekend! Ik hoop dat ze dit eiland nog lang zo puur laten en er geen grote hotels etc. gaan zetten zoals op Sentosa Island...

We blijven Singapore een raar land vinden. Sommige dingen zijn enorm gereguleerd, tot het debiele aan toe. Een boot van Singapore naar dit eiland mag op de terugweg geen passagiers meenemen. Hij moet of passagier-loos terug, of hij moet in de rij gaan wachten. Er is dus een rij met boten die wachten tot mensen weer terug willen naar (het vaste land van) Singapore.
Maar een boot gaat pas wanneer ze 11-12 passagiers hebben (of minder, die voor 11 mensen willen betalen). Aan de andere kant zit de machinist van de boot op een stoel die in Nederland nooit zou mogen. Die plastic stoel op de voorgrond is voor het 2e crew-lid.

Koninginnedag / Queensday

Koninginnedag in Singapore, een heel andere ervaring dan in Nederland!

Wij gingen samen met Sterre en Arjan naar een bijeenkomst van de Nederlandse ambassade. Op uitnodiging waren zo'n 700 Nederlanders bijeen in het chique Panpacific Hotel om te toasten op de abdicatie en de kroning. De dresscode was 'lounge suit', dus wij gingen in jurk en pak. Sterre en Arjan zelfs met 'koningswuppie'!

Na dat de meesten binnen waren, gaf de ambassadeur een toespraak en zagen we beelden van de abdicatie.

We werden goed voorzien van drankjes en allerlei Nederlandse hapjes: roggebrood met makreel, haring met uitjes, mini appeltaartjes etc. En er was zelfs een buffetkar met rookworst en hutspot (foto door Sterre)!

Nog nooit zo'n formele koninginnedagviering meegemaakt!
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Queensday in Singapore, quite a different experience than in the Netherlands!

We went to a meeting of the Dutch embassy with Sterre and Arjan. About 700  Dutch people were gathered in the chic Panpacific Hotel, to toast the abdication of our Queen and coronation of our King. The dress code was 'lounge suit', so we went in dress and suit. Sterre and Arjan even with a 'koningswuppie'!

After most people were inside, the ambassador gave a speech and we saw images of the abdication.

We were well taken care off with all kinds of drinks and Dutch snacks: rye bread with mackerel, herring with onions, mini apple pies etc. And there was even a buffet trolley with typical Dutch smoked sausage and stew (photo by Sterre)!

Never had such a formal Queensday cellibration!